Jeszcze do niedawna ósemki usuwane były profilaktyczne z uwagi na swoją małą przydatność. Obecnie po ten zabieg sięga się głównie w konkretnych sytuacjach, gdy ma to istotny wpływ na stan zdrowia i komfort pacjenta.

Wśród wskazań do ekstrakcji są:
– problemy natury ortodontycznej albo okluzyjnej — a więc gdy utrudniają one poprawne przesuwanie się żuchwy względem szczęki;
– ich położenie jest nieprawidłowe — prowadzić może to do stłoczenia pozostałych trzonowców oraz uszkodzenia ich korzeni;
– ósemki są zatrzymane — w takich przypadkach ekstrakcja jest zabiegiem profilaktycznym, który pozwala na uniknięcie komplikacji z powodu nieprzydatnych zębów, które stanowić mogą dodatkowe zagrożenie pod postacią: stanowienia miejsca dla rozwoju torbieli; przyczyniania się do złamań żuchwy; bycia przyczyną resorpcji zębów;
– są one powodem niespecyficznych objawów, jak na przykład migrenowe bóle głowy — często pojawiają się właśnie przy zatrzymaniu ósemek;
– przyczyniają się do częstszych zapaleń dziąseł.

Wbrew pozorom, ekstrakcja ósemek jest poważnym zabiegiem i należy mieć przy nim świadomość istnienia ryzyka pojawienia się powikłań. Jak przy innych zabiegach chirurgicznych ważne jest odpowiednie postępowanie pacjenta. Dzięki trzymaniu się zaleceń pozabiegowych można zmniejszyć szansę pojawienia się komplikacji, które dotyczyć mogą stanu samych zębów, stanu okolicznych tkanek, a nawet zaburzeń ogólnoustrojowych. Podsumowując, najczęściej dochodzi do:

– obrzęku — jest to najczęstsze powikłanie, które dotyka policzka i prowadzić może do problemu z otwieraniem ust;
– zapalenia zębodołu
– przedłużonego czasu krwawienia;
– powstawania krwiaków;
– porażenia w obrębie nerwu zębodołowego dolnego albo językowego;
– szczękościsku.

Warto pamiętać, że wszystkie powyższe objawy mogą się nasilić w ciągu pierwszych 48 godzin. Jeśli natomiast będą się one utrzymywać i dodatkowo dojdzie u pacjenta do wystąpienia gorączki i powiększenia węzłów chłonnych, będzie to do wskazaniem do natychmiastowej interwencji lekarskiej. Powiększone węzły chłonne to zawsze niepokojący sygnał. Sprawdź czego sygnałem mogą być powiększone węzły chłonne.

Jak wygląda proces gojenia rany po wyrwanym zębie mądrości?

Podstawową kwestią po ekstrakcji zęba mądrości jest gojenie się rany oraz ból związany z samym zabiegiem. Należy mieć świadomość, że ból zawsze pojawia się w przypadku usuwania zębów i jest całkowicie normalny. Jeśli zaś chodzi o procesy gojenia rany, to w większości przypadków są one stosunkowo szybkie — im osoba młodsza, tym gojenie idzie sprawniej. Oprócz starszego wieku również inne schorzenia mogą przełożyć się na długość procesu gojenia. Jest to szczególnie widoczne w przypadku osób chorujących na cukrzycę.

Po usunięciu zęba powstały zębodół powinien zagoić się w przeciągu około tygodnia. Dla przyspieszenia procesu regeneracji oraz dla zmniejszenia bólu wraz z obrzękiem warto zastosować się do kilku prostych porad, mianowicie:

• przykładanie zimnych okładów — może zostać zastąpione ssaniem kostek lodu;
• unikać używek — wyroby tytoniowe wraz z alkoholem, a nawet kofeiną mogą zaburzyć prawidłowy proces gojenia się zębodołu;
• nie przyjmować potraw, które są twarde, wymagają dodatkowego gryzienia albo żucia.

W bardzo rzadkich przypadkach dojść może do tak zwanego suchego zębodołu, określanego również jako pusty zębodół albo zapalenie kości zębodołu. Szczęśliwie to nieprzyjemne powikłanie dotyka od 2 do 4% populacji. Gdy dojdzie do zdiagnozowania suchego zębodołu, konieczne jest wdrożenie dalszego postępowania. Zastosowane leczenie może trwać nawet od dwóch do trzech tygodni. Zazwyczaj kuracja polega na płukaniu zarażonego zębodołu specjalistycznymi środkami antyseptycznymi. Stosuje się również opatrunki nasączone lekarstwami oraz antybiotykoterapię.

Jak można sobie radzić na własną rękę?

Jak po każdej ekstrakcji zęba, tak i przy usunięciu ósemki konieczna jest prawidłowo utrzymywana higiena jamy ustnej. W jej trakcie nie można zapominać, aby ograniczyć naruszanie okolicy samego zębodołu. Jest to istotne z uwagi na ryzyko usunięcia albo wypłukania skrzepu, który stanowi swego rodzaju naturalny opatrunek.

Przy dobrze przebiegającym gojeniu rany pacjent na własną rękę może skorzystać ze środków o działaniu przeciwbólowym. Tak samo z takimi dolegliwościami, jak obrzęk, pacjent może walczyć ogólnie dostępnymi środkami. Jeśli jednak dojdzie do przedłużania się procesu krwawienia albo innych niepokojących objawów, ważne jest, aby niezwłocznie zwrócić się do stomatologa. Innymi dolegliwościami wymagającymi interwencji lekarskiej jest wspominany już suchy zębodół oraz ropienie rany.

Nie należy się obawiać, że po usunięciu zęba nie uda się przestrzegać wszelkich zaleceń — lekarz sam je przekaże albo w formie ustnej, albo pisemnej. Niemniej jednak, oprócz powyższego, na uwagę zasługuje porada, aby nie spać na tej stronie, po której była usuwana ósemka. Również przed samym zabiegiem warto pamiętać o unikaniu alkoholu, kawy, wyrobów tytoniowych oraz ogrzewania operowanej okolicy.

fot. nadesłane